زیر لب وقت نوشتن

زیر لب وقت نوشتن همه کس نقطه نهد    وین عجب، نقطه خال تو به بالای لب است

صبوحی               

ساقی ز بیخود کردنم

ساقی ز بیخود کردنم یک لحظه خودداری مکن    تا می توانی می بده اشک مرا جاری مکن

اگر زلفت

اگر زلفت  به  هر  تاری  اسیر تازه ای دارد          مبارک باشد امّا دلبری اندازه ای دارد

قراگوزلو            

پروانه صفت

پروانه صفت دیده به او دوخته بودم          وقتی که خبردار شدم سوخته بودم

عاشق اصفهانی                   

با علمت

 با علمت اگر عمل برابر گردد                   کام دو جهان ترا میسر گردد

مغرور برین مشو که خواندی ورقی    زآن روز حذر کن که ورق برگردد

ناصح تبریزی                      

نیکی و بدی...

صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را                 نیکی چه بدی داشت که یکبار نکردی؟

مست می ‌باش

مست می ‌باش که درعالم مستی بادوست        رمزها هست که در عالم هشیاری نیست

شوریده شیرازی             

بوسه را در نامه می پیچد

بوسه را در نامه می پیچد برای دیگران    آنکه میدارد دریغ از عاشقان پیغام را

ای که گفتی گریه کن

ای که گفتی گریه کن در شام جانسوز جدایی    غرق سیلاب سرشکم با ز هم آیا بگریم؟

                                                                                       عمران صلاحی

خون عاشق

خون عاشق زدل خاک سیه می جوشد    ورنه دامان فلک این همه گلرنگ نبود

رضا شمسائی                  

آتش خشم

آتش خشم پر از قهر تو می گفت: برو    جذبه چشم پر از مهر تو می گفت بمان

یاسمی                  

ترسم آن سیمین بدن

ترسم آن سیمین بدن باشد در آغوش رقیب    دیده ام تقویم را، امشب قمر در عقرب است 

عالی شیرازی            

لحظه ای بیش

لحظه ای بیش ز عمر تو نماندست ای شمع    بیش ازاین رنج به جان من و پروانه مده

غلامحسین موسوی              

من به باغی

من به باغی باغبانی می کنم با چشم تر    کز درختش دیگران گلهای رنگین می برند

بسطامی                

دیدم که باز منتظر

دیدم که باز منتظر و چشم بر دری    آیا نمی شود که از این رنج بگذری؟