اگرچه خسته از رهم

اگرچه خسته از رهم ولی برای دیدنت    به بال شوق یاد تو سوار می شوم بیا

از خدا برگشتگان

از خدا برگشتگان را کار چندان سخت نیست    سخت کار ما بود کز ما خدا برگشته است

    اشراقی اصفهانی            

دیگران در کار دنیایند

دیگران در کار دنیایند و من در کار دل           نیست دوشم زیرباری جز به زیر بار دل

    امیری فیروزکوهی             

یار بی پرده

یار بی پرده از در و دیوار           در تجلی است یا اولی الابصار   

    چشم بگشا به گلستان و ببین       جلوه ی آب صاف در گُل و خار 

 ز آب بی رنگ صد هزاران رنگ        لاله و گل نگر در آن گلزار  

از بهر بوسه

از بهر بوسه ای که لبت بر لبم دهد        جان را هـــزار مرتبه بر لب رسانده است

ای گل شکفته شو

ای گل  شکفته شو که به یاد تو کرده ایم         آن گریه ها که ابر بهاری نکرده است

 مقیم شیرازی               

چه سرنوشـت غم‌انگیزی

چه سرنوشـت غم‌انگیزی، که کرم کوچک ابریشم     تمام عمر قفس می‌بافت، ولی به فکر پریدن بود

حسین منزوی    

دل خون شد از امید

 دل خون شد از امید و نشد یار یار من         ای  وای بر من و دل امیدوار  من

آتش بگیر

آتش بگیر، تا که بدانی چه می‌کشم       احساسِ سوختن، به تماشا نمی‌شود

یک لحظه سکوت کرد

یک لحظه سکوت کرد و حرفش را خورد               بغضی نفس و گلوی او را آزرد

می خواست که عشق را نمایان نکند                    اشک آمد و باز آبرویش را برد

زهرجا بگذرد تابوت من

زهرجا بگذرد تابوت من قوقا بباخیزد    چه سنگین میرود این مرده از بس ارزوهاداشت

دل به دلدار سپردن

دل به دلدار سپردن کار هر دلدار نیست     من به تو جان میسپارم دل که قابلدار نیست

فدا

سر فدای دوست کردن نزد ما دشوار نیست              لیک این ناقابل ها قابل گفتار نیست

گرید و سوزد

گرید و سوزد و افروزد و نابود شود     هر که چون شمع بخندد به شب تار کسی

بی گمان دست در اغوش نگارش ببرند     هر که یک بوسه ستاند ز لب یار کسی

کس

در دیاری که کسی نیست یار کسی                      کاش یا رب نرسد کار کسی دست کسی