پیاله

پیاله جز به کف عاشقان منه، ساقی!

چرا؟ که آینه در دست کور، کس نگذاشت
بهمن صالحی

راضی مشو

راضی مشو که در قفس تنگ جان دهد

مرغی که در هوای تو ازآشیان گذشت
یزدانبخش قهرمان

راضی مشو

راضی مشو که در قفس تنگ جان دهد

مرغی که در هوای تو ازآشیان گذشت

زندگی بی عشق

زندگی بی عشق اگر باشد، لبی بی خنده است

بر لب بی خنده باید جای خندیدن گریست

مشو مغرور

مشو مغرور اگر مشهور آفاقی به زیبایی

که من هم در غم عشق تو مشهورم به شیدائی  

چو به دوست دل سپردم

چو به دوست دل سپردم به خود این گمان نبردم

که نه بخت وصل دارم نه تحمل جدائی

دکترصدارت

اندیشه و تشویش

در عشق تو پروای بد اندیشم نیست     سرمستم و اندیشه و تشویشم نیست

تا چند زیاران از من پرسی               ای بی خبر از من ، خبر از خویشم نیست

عزم رفتن

عزم رفتن را بکردم غم مرا در بر گرفت

همنشینی با مغیلان کمتر از با یار نیست

آنچه را بر خود نمی خواهی

آنچه را بر خود نمی خواهی نخواهش بر کسی

رنج یک سوزن بکش آنگه بزن بر دیگران

برق

برق را در خرمن مردم تماشا کرده است

آنکه پندارد که حال مردم دنیا خوش است

صائب

چشم برهم نزنم

چشم برهم نزنم گر تو به تیرم بزنی

لیک ترسم که بدوزد نظر از روی توام

سعدی

در سینه پنهان کرده ام

در سینه پنهان کرده ام گنجینه ای از داغ غم

تا می توانی سعی کن ای عشق، در ویرانی ام

عاشق اصفهانی

افسوس

افسوس که تا بوی گلی بود به گلشن

صیاد نیاویخت ز گلشن قفس ما 

غیرت اصفهانی

شرح جفای دوست

شرح جفای دوست نه بهر شکایت است

مقصود ذکر اوست، دگرها حکایت است

فیضی تربتی

اشک چشمم

اشک چشمم رفته رفته در گلو زنجیر شد

طفل دامن گیر من آخر گریبانگیر شد

مقیم هندوستانی