لب او مست تلافی

لب او مست تلافی و، ادب مانع کام   ساغر عیش به کف، در رمضانم دادند

نازکی همدانی                   

نــــا امیدم گــــــــر کنی

نــــا امیدم گــــــــر کنی میمیرم اما باز هم     در همان حالت که می میرم دعایت میکنم

معینی کرمانشاهی             

رضا مده

رضا مده که دلم کام دشمنان گردد         ببین که کام دل من بجز رضای تو نیست

نوروز مبارک باد

عید باستانی نوروز رو خدمت همه ی دوستان خوبم تبریک میگم

ماه من چهره برافروز که آمد شب عید       عید بر چهره چون ماه تو می باید دید

نوبت سال کهن با غم دیرینه گذشت             سال نو با طرب و غلغله شوق دمید

گویند بهشت

گویند بهشت و حور و کوثر باشد      جوی می و شیر و شهد و شکر باشد

پر کن قدح باده و بر دستم نه                نقدی ز هزار نسیه خوشتر باشد

سال نو مبارک

تو گرداننده دلها و چشمانم
تو ای تدبیر هر روز و هر شامم،
تو چرخاننده احوال این دنیا،
بگردان حال ما را سوی آن حالی که میدانی.
خداوندا،
نمی دانم چه تقدیری مرا فرموده ای ! اما:
برای مردمان خوب این وادی، عطا فرما:
1000 امید،
1300 آگاهی،
1389 بهروزی،
1390 لبخند زیبا را

پیشاپیش سال نو رو تبریک می گم

عید است ولی بدون او غم داریم

عید است ولی بدون او غم داریم   عاشق شده ایم و عشق را کم داریم

ای کاش که این عید ظهورش برسد           اینگونه هزار عید با هم داریم

لب من بر لب او

لب من بر لب او گر برسد میماند        اثر لذت آن بر لب من تا لب گور

در وصل

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم         عاشق نمی‌شوی که ببینی چه می‌کشم

با عقل آب عشق به یک جو نمی‌رود                بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

تا سحر

تا سحرشمع و من و پروانه با هم ساختیم      آنکه بر مقصود نائل شد سحر پروانه بود

امشب ای ناز

امشب ای ناز ، چه دلتنگ نگاهت شده ام         باز ای مونس جان چشم براهت شده ام

برق چشمان تو امشب به سکوتم خندید      چونکه دیوانه ی آن چهره ای ماهت شده ام

شرمم کشد

شرمم کشد که بی تو نفس می کشم هنوز     تا زنده ام بس است این شرمساری ام

ظلم است

ظلم است که نادیده رخت جان به درآید     دیدار نمودن ز تو جان باختن از من

سرخوش تفرشی                  

حرمت عاطفه

حرمت عاطفه با سنگ  جدایی  مشکن    می دهد درس درستی دل بشکسته ما

تــــــو بصــــد آیـــنه

تــــــو بصــــد آیـــنه از دیـــدن خود سیــــر نئی      من به یک چشم ز دیدار تو چون سیر شوم؟