لذت شعر نوشتن با کیبورد

دو بیتی و تک بیتی های ماندگار

لذت شعر نوشتن با کیبورد

دو بیتی و تک بیتی های ماندگار

چگونه شاد شود


چگونه شاد شود اندرون غمگینم؟    به اختیار که از اختیار بیرون است


زندگی عشق به قلب داشتن است



کاش می دانستید 

 زندگی با همه وسعت خویش 
 محفل ساکت غم خوردن نیست 
حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست
 زندگی خوردن و خوابیدن نیست
 زندگی عشق به قلب داشتن است

زندگی حس جاری شدن است
زندگی کوشش و راهی شدن است
 از تماشاگر آغاز حیات
 تا به جایی که خدا می داند

یاد از آنشب


یاد از آنشب که لب چشمه میان من و او     پرده ای جز سر گیسوی شبانگاه نبود

لب او بر لب من بود و بحسرت می گفت:     کاشکی عمر وصال اینهمه کوتاه نبود


پژمان بختیاری               

پری پیکر

 

پری پیکر بلی کز سحر چشمش            نیامد خواب در چشمان من دوش 

حلالش باد

  

حلالش باد اگر خونم بریزد           که سر در پای او خوش تر که بر دوش 

تو از ما فارغ

 

تو از ما فارغ و ما با تو همراه          ز ما فریاد می آید٬تو خاموش 

عشق آمد


عشق آمد و شد چونم اندر رگ و پوست            تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

اجزای وجودم همگی دوست گرفت       نامی است ز من بر من و باقی همه اوست


عبدالله انصاری              

زنـــدگی کردن من


زنـــدگی کردن من مـُـردن تــدریجــــــی بود          آنچـــه جان کند تـنم ، عمر حسابش کردم

پرتو خورشید عشق

 

پرتو خورشید عشق بر همه افتد ولیک          سنگ به یک نوع نیست تا همه گوهر شوند 

مکن درین چمنم سرزنش


مکن درین چمنم سرزنش به خود رویی     چنانکه پروشم میدهند میروییم



توبه بر لب

 

توبه بر لب سبحه بر کف دل پر از شوق گناه             معصیت را خنده می آید ز استغفار ما 

به دنبال


به دنبال هوای دل ز غفلت می روی اما    به جان خواهی رسیدن زین سفر، روزی که واگردی


کار من و دل


کار من و دل در عشق افتاده بسی مشکل     من در پی مستوری دل در پی رسوایی


محرم اصفهانی           

جزء ها را

 

جزء ها را روی ها سوی کل است                بلبلان را عشق با روی گل است 

آنچه از دریا به دریا می رود                     از همان جا کامد ٬ آن جه می رود 

الهی سینه ای ده

  

الهی سینه ای ده آتش افروز                  در آن سینه دلی و آن دل همه سوز 

کرامت کن درونی درد پرور                   دلی در وی ٬ درون درد و برون درد 

هر آن دل را که سوزی نیست دل نیست       دل افسرده غیر از آب و گل نیست 


                                                                                 وحشی کرمانی