شبی در خواب

شبی در خواب، او را با رقیبان در سخن دیدم         نبیند هیچ کس درخواب، یا رب آنچه من دیدم

یارب

یارب چه چشمه ایست محبت که من ز آن    یــک قــطـــره خــوردم و دریــــا گریـســتــم

غبار محنت

غبار محنت تو به من آبرو بخشید          به عالمی ندهم این غبار محنت را

فراموشی

نه فراموشیم از ذکر تو خاموش نشاند           که در اندیشه ی اوصاف تو حیران بودم

گوش اگر...

گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ی من           آنچه البته به جایی نرسد فریاد است

من هیچ ندانم

من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت           از اهل بهشت کرد یا دوزخ زشت

جامی و بتی و بربطی بر لب کشت      این هر سه مرا نقد و ترا نسیه بهشت

همه عمرغنچه ماندیم

همه عمرغنچه ماندیم و تبسمی نکردی        که دلت نخواست یکدم دل ما شکفته باشد

ز خاک من

ز خاک من اگر  گندم  برآید         از آن گر نان پزی مستی فزاید

گاهی به نوشخند

گاهی به نوشخند لبت را اشاره کن     ما را به هیچ صاحب عمر دوباره کن

از درد سخن

  از درد سخن گفتن و از درد شنیدن      با مردم بی درد ندانی که چه دردی است

ما دل به غم تو

ما دل به غم تو بسته داریم ای دوست       درد تو به جان خسته داریم ای دوست

گفتی که به دل شکستگان نزدیکیم              ما نیز دل شکسته داریم ای دوست

عمر اگر خوش گذرد

عمر اگر خوش گذرد، زندگی نوح کم است    ور به سختی گذرد، نیم نفس بسیار است

حسن بیک رفیع               

گریه ها کردم

گریه ها کردم ولیکن سوز عشق از دل نرفت    هرگز این آتش نگردد سرد، با این آبها

ابوالحسن ورزی             

شرم من

شرم من و غرور تو مانع ز گفتگوست   خوش بود اگر از این دو یکی در میان نبود

امیرنهاوندی               

آنچه دل را

آنچه دل را بیم آن می سوخت درد هجر بود    آخراز ناسازی گردون به آن هم ساختم

بهادریگانه