یا رب غم آنچه

یا رب غم آنچه غیر تو در دل ماست    بردار که بیحاصلی از حاصل ماست

الحمد که چون تو رهنمایی داریم         کز گمشدگانیم که غم , منزل ماست

مکن کاری

مکن کاری که بر پا سنگت آیو           جهان با این فراخی تنگت آیو

چو فردا نامه خوانان نامه خوانند       تو را از نامه خواندن ننگت آیو

من از چشم تو

من از چشم تو ای ساقی خراب افتاده ام لیکن      بلایی کز حبیب آمد هزارش مرحبا گفتم

در این دنیا که ابر

در این دنیا که ابر نمی گرید به حال ما    همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها

من به این رزق

من به این رزق مقرر شده راضی شده ام    نکشم منت گدایان توانگر شده را

خلل پذیر بود

خلل پذیر بود هر بنا که می بینی      به جز بنای محبت که خالی از خلل است

ما برآریم شبی

ما برآریم شبی دست ودعایی بکنیم    غم هجران ترا چاره زجائی بکنیم

دل را به تو

دل را به تو بهر خدا دادم من           زین رو به دلم لطف و صفا دادم من

من دل به کسی نداده ام تا امروز     این دل به تو اکنون به رضا دادم من

گر دیگران به عیش

گر دیگران به عیش و طرب خرم اند و شاد        ما را غم نگار بود مایه ی سرور