ما را هوسی به این گدایی انداخت

ما را هوسی به این گدایی انداخت        در دام کثیف آشنایی انداخت

از دوری و دوستی گذشتیم دریغ    وصل آمد و بین ما جدایی انداخت

م . نادر                            

اگر بر جای من غیری گزیند

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست    حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم

سر خوش آمد

سر خوش آمد ز در و می زد و سرمست برفت     فرصتی بود ولی حیف که از دست برفت

خودمست وغمزه مست

خودمست وغمزه مست ودوچشم ازخمارمست      یک ناتوان چه چاره کندباسه چهارمست

        صهبای هندوستان            

لحظه ای بنشین

لحظه ای بنشین و در چشم غبار آلودم نگر    تا زبان اشک من گوید حکایت های دل

     مهدی سهیلی              

خنک آن قمار بازی

خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش    بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر

جز تفرقه در باغِ جهان

جز تفرقه در باغِ جهان، هیچ ندیدم     هر گُل به چمن رنگ دگر، بوی دگر داشت  

مفتون کاکوری                                                                                   

ای کاش که معشوق

ای کاش که معشوق ز عاشق طلب جان می کرد   تا که هر بی سرو پایی نشود یار کسی

صد دیده و دل

صد دیده و دل، هر طرف از بهر تماشا    حیران تو بودند، تو حیران که بودی؟

حاتم کاشی                                                                                 

شیدا از آن شدم

شیدا از آن شدم که نگار من چو ماه نو    ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

لبش پر خنده

لبش پر خنده چشم از گریه تر هم     ز بس شادی شده حیران و درهم

امیر خسرو دهلوی                       

به سرِ تُربت من

به سرِ تُربت من، گر گذرد اهل دلی    بویِ داغ دل من، می شنود از گِل من

                     عارف کازورنی

همه بر باد شد

همه بر باد شد از عشق تو، ای سیلِ عظیم   کِشتِ ما، خرمن ما، کلبه ی ما، خانه ی ما

            خرسندی شیرازی

مرا ز دوری عهدت

مرا ز دوری عهدت، دگر امیدی نیست    که راه صبر درازست و، عمرِ من کوتاه

صحاف                                                                                          

چو ریزم اشک از دل

چو ریزم اشک از دل، آه  درد آلود  می‌خیزد       بلی، چون آب بر آتش بریزد، دود می‌خیزد.

حیدری تبریزی