یک جوریست این روزها

یک جوریست این روزها. اینهمه حرف بود و گوش نبود و وقتی گوشی بود، حوصله حرف نبود. فکرکن... چه زود گذشت اینهمه روز و ثانیه و..

از درد تو

از درد تو هیچ روی درمانم نیست    درمان که کند مرا که دردم هیچ است

یا رب سببی ساز

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت    باز آید و برهاندم از بند ملامت

مرا با شمع نسبت نیست

مرا با شمع نسبت نیست در سوز    که او شب سوزد و من در شب و روز

تا دست تو

تا دست تو ارام به روی در زد       دیوار به رقص درآمد و در پرپر زد

تا خواستم آرام صدایت بزنم                پروانه ای از روی لبانم پر زد

آواز عاشقانه

آواز عاشقانه ما در گلو شکست     حق با سکوت بود ،صدا در گلو شکست

پاسبان حرم دل

پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب       تا در این پرده جز اندیشه ی او نگذارم

گویی ای رهگذر

گویی ای رهگذر از داغ دلم با خبری      که بهر ناله ات از سینه  بر آید شرری

مگر این آتش من از سر دیوار گذشت         که در افتاد به دامان دل رهگذری؟

من ندیدم

من ندیدم دو صنوبر را با هم دشمن                من ندیدم بیدی , سایه اش را بفروشد به زمین

رایگانم می بخشد , نارون شاخه خود را به کلاغ    هر کجا برگی هست , شوق من می شکفد

عاقلان نقطه

عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی    عشق داند که در این دایره سرگردانند

گوشه ی چشمی

گوشه ی چشمی به سوی من نداری گوییا     خرمن حسن تو دارد خوشه چین تازه ای

راندی زبرت مرا

راندی زبرت مرا خوارم کردی         از درگه خویش برکنارم کردی

چون برگ گلی که در کف باد افتد       بازیچه دست روزگارم کردی

آنقدر آه کشیدم

آنقدر آه کشیدم ز جهان سیر شدم    صورتم گر چه جوان است ز دل پیر شدم

امروز کسی

امروز کسی محرم اسرار کسی نیست    ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست

هر یار اهل نیرنگ

هر یار اهل نیرنگ هر دوست اهل حیله    با پشت خورده خنجر موندم تو این قبیله