امشب ز غمت

امشب ز غمت میان خون خواهم خفت    وز بستر عافیت برون خواهم خفت

باور نکنی خیال خود را بفرست        تا در نگرد که بی​تو چون خواهم خفت

رو مسخرگی پیشه کن

رو مسخرگی پیشه کن ومطربی آموز    تا داد خود از مهتر وکهتر بستانی

عبید زاکانی                     

ای اشک

ای اشک ، آهسته بریز که غم زیاد است     ای شمع آهسته بسوز که شب دراز است

از درد سخن گفتن

  از درد سخن گفتن و از درد شنیدن     با مردم بی درد ندانی که چه دردی است! 

ای که یک گوشه نگاهت

ای که یک گوشه نگاهت غم عالم ببرد     حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

گرچه یک چند فلک

گرچه یک چند فلک پیرو بدکیشان است    عاقبت کار به کام دل درویشان است

شاه قوام الدین                 

پیش من

پیش من، در طلب یار به حسرت مردن    بِه از آنست که پرسم ز کسی یار کجاست

وحید قزوینی               

برگذری و...

بر گذری و ننگری٬ باز نگر که بگذرد                     فقر منو غنای تو جور تو و احتمال من