عاقبت

عاقبت اندر دل سخت تو راهی می‌کنم

یا به حالت یا به حیلت یا به زاری یا به زر

هدایت طبرستانی

قلب من

قلب من از صدای تو چه عاشقانه کوک شد

تمام پرسه های من، کنار تو سلوک شد

شاعر

به وصف هیچ کسی جز تو دم نخواهم زد     خوشا کسی که اگر شاعر است ،شاعر توست 

فاضل نظری

همراه تو بودن

 همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست        چون چشم تو دل می‌بردازگوشه نشینان

حافظ

به تکلم به خموشی

به تکلم به خموشی به تبسم به نگاه

می توان برد به هر شیوه دل آسان ازمن

من نه آن رندم

من نه آن رندم که غیر از عاشقی کاری کنم

گه شکایت از گلی گه شکوه از خاری کنم

گر عارف حق بینی

گر عارف حق بینی چشم از همه بر هم زن

چون دل به یکی دادی، آتش به دو عالم زن

هم نکتهٔ وحدت را با شاهد یکتاگو

هم بانگ اناالحق را بر دار معظم زن

فروغی بسطامی

عاقبت

عاقبت ما در قمار زندگانی باختیم

گرچه تکخال جوانی در بساط انداختیم

سفله

سفله را قوت مده چندانکه مستولی شود

گرگ را چندانکه دندان تیزتر خونریزتر

سعدی

اقبال خصم

اقبال خصم گر چه بلند است غم مدار

فواره چون بلند شود سرنگون شود

لا ادری

هرگز ز دماغ بنده

هرگز ز دماغ بنده بوی تو نرفت                   وز دیدۀ من خیال روی تو نرفت

در ارزوی تو عمر برندارم شب و روز     عمرم همه رفت و ارزوی تو نرفت

شمس تبریزی

شب نیست

شب نیست که از غمت دلم جوش نکرد           و از بهر تو زهر اندهی نوش نکرد
ای جان جهان هیچ نیاوردی یاد                   آن را که تو را هیچ فراموش نکرد

سیف فرغانی

به کعبه گفتم

به کعبه گفتم تو از خاکی منم خاک
چرا باید من به دور تو بگردم
ندا آمد تو با پا آمدی باید بگردی
برو با دل بیا تا من بگردم

گرد باد

گرد بادی که می بینی تو در پهنای دشت
روح مجنون است اینجا خاک بر سر میکند

از جمله رفتگان

از جمله رفتگان این راه دراز           باز آمده کیست تا بما گوید باز

پس بر سر این دو راههٔ آز و نیاز         تا هیچ نمانی که نمی‌آیی باز